بهانه های کوچک حسرت

اینکه خانه ات تا دریا فقط بیست دقیقه فاصله داشته باشد عالی است. اما اینکه نتوانی هر وقت از شبانه روز دلت گرفت و هوس یک آبی بی پایان کردی یا مثلا  بخواهی یک غروب زیبا را تماشا کنی در حالی که ضبط ماشینت آهنگ غمگینی را زمزمه می کند بروی به دیدارش؛ این خیلی بد است. و اینها زمانی بدتر می شود که تو فقط و فقط چون یک سال محدودیت رانندگیت تمام نشده، چون هنوز هفت ماه مسخره مانده تا بتوانی بیست دقیقه راه را تا دریا طی کنی، فقط به همین دلیل!! بارها و بارها رفتن و دیدن آن آبی سحرانگیز را از دست می دهی. و فاجعه زمانی است که نمی دانی عمرت آنقدر به این دنیا هست تا یک روز همین که هوس دریا کردی سوئیچ را برداری و بی دغدغه آن بیست دقیقه را پرواز کنی تا برسی به آن پیچ جاده دوست داشتنی و ناگهان آن هجم بزرگ آبی تو را مسحور خودش کند .... ؟!!